Bosgang 2 2287DD Rijswijk
Dinsdag 20:00 - 00:00
Externe competitie 2017-2018

Pomar 1
Pomar 2
Verslagen Pomar 1
Verslagen Pomar 2
Teamopstellingen

Pomar 1

Na de degradatie naar de 2e klasse in het seizoen 2015-2016 is het Pomar 1 vorig seizoen niet gelukt direct terug te keren naar de 1e klasse. Ons eerste team speelt ook dit seizoen dus in de 2e klasse en zal opnieuw proberen kampioen te worden. Dat moet dan gebeuren in een poule met DD 5, DSC 8, Lierse 1, Promotie 6, Rijswijk 4, Schaakhuis 3 en Scheve Toren 2. Het zal niet makkelijk worden maar we gaan uiteraard weer ons best doen!

Zoals het er nu naar uitziet blijft de samenstelling en de opstelling van ons vlaggenschip hetzelfde. Geen veranderingen dus: we gaan ervoor!

Het programma voor ons 1e team ziet er als volgt uit:
(Klik op een uitslag om rechtstreeks naar het verslag van de desbetreffende wedstrijd te gaan).


Datum Thuis Uit Uitslag
2 oktober 2017 Schaakhuis 3 Pomar 1 5½ - 2½
24 oktober 2017 Pomar 1 Lierse 1 4½ - 3½
23 november 2017 DD 5 Pomar 1 3½ - 4½
19 december 2017 Pomar 1 DSC 8 4½ - 3½
6 februari 2018 Pomar 1 Scheve Toren 2 3 - 5
13 maart 2018 Promotie 6 Pomar 1 3 - 5
4 april 2018 Pomar 1 Rijswijk 4 3½ - 4½




Verslagen Pomar 1


1e ronde

2 oktober 2017: Schaakhuis 3 - Pomar 1    5½ - 2½

Op maandag 2 oktober mocht Pomar 1 het externe seizoen voor Pomar openen met een uitwedstrijd tegen Schaakhuis 3. Bijna 7 maanden geleden speelden we ook tegen dit team, ook uit, en toen werd het een enigszins geflatteerde maar daarom niet minder dikke 6½ - 1½ nederlaag. Zouden we het dit keer beter (kunnen) doen was de vraag?

De start van deze wedstrijd was typisch des Schaakhuis: een incompleet team van hun kant op het tijdstip waarop de wedstrijd zou moeten beginnen (19.45 uur), een wedstrijdleider die niet precies op de hoogte was van de regels (en daarmee vooral zijn eigen club benadeelde...), klokken die op de verkeerde tijd waren ingesteld. Als (dubbel-)lid van Schaakhuis verbaast mij dit alles allang niet meer maar anderen kunnen zich hieraan storen, terecht of onterecht, dat laat ik in het midden. Feit was dat we door al dit gedoe pas om 20.00 uur aan de strijd begonnen, beide teams met drie invallers.

Van onze kant waren Kees Vink, Hans Mudde en Bas von Königslöw afwezig, zij werden vervangen door Willem Brizee, Peter de Man en Markus Lohrer (waarvoor dank heren!). Na een uurtje maakte ik een rondje langs de borden en het zag er op dat moment niet al te best uit. Willem (bord 6) had een stuk voor een pion gewonnen maar was zo vriendelijk minstens zo genereus te zijn als zijn tegenstander en gaf direct het stuk weer terug bij slechte stelling. Peter stond op bord 7 een stuk achter zonder al teveel compensatie terwijl Markus (bord 8) een kwaliteit achter stond maar wellicht nog kon vechten voor remise. Kopman Perry van der Meer belandde na de opening in een lastige stelling terwijl Felix Ferschtman op bord 4 bepaald niet lekker uit de opening was gekomen: uw verslaggever (Han Nicolaas) zat naast hem op bord 5 en kon een en ander goed aanschouwen. Op de overige drie borden (Frits Berendse op 2, Han Terpstra op 3 en HanN op 5) leken de stellingen redelijk in evenwicht. Het zou een lastig avondje worden ...

Willem redde het inderdaad niet en moest na krap 1½ uur de handdoek in de ring gooien, even later gevolgd door Felix die in mindere stelling een paardvork over het hoofd zag waardoor de dame verloren ging: 2-0 achter rond de klok van 10 uur. Frits deed wat terug door winst op bord 2 maar had daar wel een beetje de hulp van zijn tegenstander voor nodig die een betere voortzetting miste waardoor hij de dame voor een toren verloor. De dame van Frits kwam uiteindelijk de witte stelling binnen waarna de winst een feit was: 2-1.

Onze andere twee invallers redden het echter (ook) niet: Peter gaf nog een stuk in ruil voor een nogal vage aanval (die er ook niet uitkwam) terwijl Markus met een kwal minder het punt aan zijn tegenstander moest laten: 4-1 met nog drie borden te gaan, het kon nog!

HanT had een pion geofferd voor actief spel. Dat leek er ook wel uit te komen maar zijn tegenstander, de ons wel bekende Nadeem Taverne, ving het allemaal goed op en won met een paardvork de kwaliteit waarna ook HanT een nul moest incasseren: 5-1.
Ik speelde zelf een leuk potje en ik moet zeggen dat ik dat helemaal niet slecht deed. Met wit kwam ik lekker uit de opening en in het middenspel mocht ik op enige activiteit en een sterk paard rekenen. Mijn tegenstander (Boudewijn v/d Haar, een bekende van wie ik jaren geleden in de externe competitie een paardeindspel had verloren...) besloot een toren voor dit beest te geven maar heel veel loste dit niet op. Ik bleef goed staan, deed zowaar geen rare dingen en kon na een fout van Boudewijn een vol stuk winnen: de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik op dat moment al zo goed als gewonnen stond.
Dat bracht de stand op 5-2 met onze kopman nog bezig.
Die was inmiddels in een verloren positie terecht gekomen maar zijn opponent miste tot twee keer toe een vrij directe winst zodat hij moest berusten in eeuwig schaak.

Een vrij duidelijke 5½ - 2½ nederlaag tegen een team dat (opnieuw) duidelijk kandidaat is voor het kampioenschap in deze sterke poule.
Hier vindt u het verslag van de teamleider van Schaakhuis 3.
We kunnen ons opmaken voor de tweede wedstrijd, thuis tegen Lierse 1 op dinsdag 24 oktober.



2e ronde

24 oktober 2017: Pomar 1 - Lierse 1    4½ - 3½

Op dinsdag 24 oktober volgde de tweede externe wedstrijd voor ons vlaggenschip. Na de vrij forse nederlaag tegen Schaakhuis 3 van drie weken geleden waren we uiteraard gebrand op een beter resultaat. En dat lukte, net!

Bij Frits Berendse (bord 5) leek niet al teveel te gebeuren, tenminste niet zodanig dat iemand op winst ging spelen. Na exact 2 uur werd hier dan ook de vrede getekend waarmee de eerste halfjes op het scorebord kwamen.
Bas von Königslöw, zwart aan bord 7, kwam in een lastige stelling terecht waarin hij bovendien een pion achter stond. Toen hij ook nog een stuk verloor was de winst voor de man uit De Lier een feit: ½ - 1½.

Uw verslaggever (Han Nicolaas) kwam met wit aan bord 8 lekker uit de opening. Zijn tegenstander deed wel erg veel zetten met de dame die steeds verder naar achteren werd gedreven. Het leverde HanN uiteindelijk een kwaliteit, een pion en een prettige stelling op. Nog even uitkijken voor dreigingen op g2 maar nadat die bezworen waren kon het volle punt in de tas mee naar huis: 1½ - 1½.

Die andere Han, Han Terpstra, had aan het 3e bord vanuit de opening een prettige stelling met de zwarte stukken bereikt. Er was echter nog niet zo heel veel aan de hand voor zijn tegenstandster (ja, Lierse speelde met maar liefst twee vrouwen: ook Frits moest het opnemen tegen een vrouw), ware het niet dat zij zomaar een vol stuk cadeau deed. Dat werd uiteraard in dank aanvaard en zo kwamen we voor het eerst op voorsprong: 2½ - 1½.

De Lier maakte prompt weer gelijk aan bord 4 waar Felix Ferschtman na zijn geliefde Koningsgambiet (1.e4-e5; 2.f4-d5; 3.exd5-c6; 4.d4-e4) een kwaliteit verloor en dat niet meer te boven kwam. Uiteraard probeerde Felix, zoals we dat van hem gewend zijn, nog wel flink te rommelen maar het mocht niet baten. De Lierdenaar (?) pakte een vol punt en bracht de stand op 2½ - 2½.
Nog drie borden te gaan, kopman Perry van der Meer stond een kwaliteit achter maar dat hoefde niet desastreus te zijn, Kees Vink (bord 2) stond een pion voor in een lastige stelling terwijl Hans Mudde (bord 6) een pion achter stond in een toreneindspel die zoals u weet altijd remise zijn: een (kleine) overwinning lonkte aan de horizon, maar ja, eerst zien dan geloven!

Perry hield zijn stelling knap bij elkaar en sleepte een zwaarbevochten en verdiend half punt binnen (3-3), Hans wist het toreneindspel met een pion minder inderdaad remise te houden (3½ - 3½) en Kees... Ja Kees, die was in een lekker eindspel verzand waarin hij een dame voor een toren en een loper had met aan beide kanten nog wat pionnen. Dat was dus helemaal niet zo eenvoudig, er zijn stellingen genoeg bekend waarin de achterliggende partij met toren en loper een vesting kan opbouwen waar zelfs een kruisraket niet doorheen komt. Maar Kees was niet voor één gat te vangen en met subtiel spel boekte hij stukje bij beetje voortgang. Rond de klok van half 12 gaf de man van De Lier zich gewonnen en konden we een 4½ - 3½ overwinning aftikken. Dat is één van de mooiste dingen die er zijn: bij een 3½ - 3½ stand het winnende punt en twee matchpunten voor je team binnenslepen, prachtig Kees! En natuurlijk een mooie comeback na de dikke nederlaag in de eerste ronde. We gaan ervoor!
Op donderdag 23 november volgt de derde wedstrijd, uit tegen DD 5.



3e ronde

23 november 2017: DD 5 - Pomar 1    3½ - 4½

In de derde thuiswedstrijd moesten we het opnemen tegen DD 5 en dat bracht ons naar het statige Nationaal Schaakgebouw aan de Van Speijkstraat 1. Een gebouw met een rijke historie, ik heb daar vaker over geschreven. U moet het gewoon zien, als u dat al niet heeft gedaan: dat is eigenlijk het mooiste en zeer de moeite waard!


Uw verslaggever (Han Nicolaas) zette zich rond 19.45 uur, evenals de overige zeven Pomarianen en acht DD-ers (plus acht man van Promotie 2 en acht van DD 3, een fraaie wedstrijd in de Promotieklasse: volle bak dus daar in de Van Speijkstraat!). Ik voerde mijn eerste zet uit (d4) en na een uur gewacht te hebben op mijn tegenstander kon ik een vol punt bijschrijven. Die tegenstander kwam dus niet en kennelijk was er niemand (...) bij DD die kon/mocht invallen. Beetje vreemd maar goed, we stonden wel met 1-0 voor al had ik liever gespeeld... Het gaf me uiteraard wel de tijd om rustig naar de verrichtingen van het team te kijken. En dat was geen straf want het werd een leuke match!


 
   


We speelden overigens opnieuw met drie invallers omdat Han Terpstra, Hans Mudde en Felix Ferschtman om uiteenlopende redenen verhinderd waren. Deze keer waren Yassin Mosfta, Gerbrand Beekman en Markus Lohrer bereid in te vallen. Voor Yassin, trotse koploper in onze interne competitie, betekende dit zijn externe debuut voor Pomar. Dat er nog maar vele invalbeurten mogen volgen! Of misschien wel een vaste plek in het eerste, ik sta mijn plek graag af en schrijf het verslag wel....

Markus trof een sterke tegenstander aan het achtste bord. Beide spelers kregen een open koningsstelling waar de aanval zich op zou gaan richten. Die van de DD-er zag er gevaarlijker uit en nadat Markus een pion en een stuk had verloren vond die het wel best. Of eigenlijk niet, maar u begrijpt wat ik bedoel. Markus miste overigens op de 21e zet nog een aardig tactisch trucje wat hem iets meer tegenspel zou hebben geboden dan in de partij. De DD-er claimde dat die dat allemaal had gezien: knap!

Yassin speelde in zijn debuut voor Pomar een degelijke partij met zwart aan bord 4. Geen rare dingen doen, solide opzet, stukken goed neerzetten, dat soort werk. De tegenstander deed ook geen al te rare zetten zodat hier de vrede werd getekend waarmee de stand op 1½ - 1½ kwam.

Bij Frits Berendse (wit aan bord 3) kwam een geweigerd Damegambiet op het bord. Frits offerde een pion voor actief spel. Er werden wat stukken geruild en in het eindspel met aan beide kanten nog een dame en een loper stond Frits nog steeds die ene pion achter. Maar er zat voor beide partijen niet veel meer in de stelling zodat ook hier het punt werd gedeeld: 2-2.
.

 
   


Kopman Perry van der Meer speelde met wit een ijzersterke partij, wat mij betreft de mooiste partij van deze avond. Uiterst geconcentreerd spelend voerde Perry langzaam maar zeker de druk steeds verder op. Met de fraaie breekzet f5! (die de DD-er in een lang en diep gepeins deed verzinken) won Perry een pion bij lekkere stelling. Het was nog wel even uitkijken want echt eenvoudig was het allemaal niet, maar Perry bleef bij de les, deed steeds (in mijn ogen) de beste of in ieder geval een sterke zet en kon na bijna drie uur spelen een prachtig en dik verdiend punt op het scorebord laten noteren. Prachtig Perry! Daarmee kwamen we op een 3-2 voorprong met nog drie borden te gaan die alledrie redelijk tot goed stonden. Een (kleine) overwinning hing in de lucht!

Kees Vink deed ons nog wel even schrikken door na pionwinst een kwaliteit te verliezen. "Niet gezien", aldus het nuchtere commentaar van onze man aan het tweede bord, maar in het eindspel twee torens + twee pionnen tegen toren, loper en vier pionnen dwong Kees vrij simpel eeuwig schaak af waarmee hij een belangrijk half punt binnensleepte en de stand op 2½ - 3½ bracht.

Bij Gerbrand Beekman, zwart aan bord 6, kwam het Scandinavisch op het bord: Gerbrand wilde zijn tegenstander kennelijk zo gauw mogelijk uit de theorie halen! En dan maar hopen dat die het niet echt goed kent... Vrij snel werden de dames en twee lichte stukken geruild, in het verre middenspel gingen ook beide torens eraf en er resteerde een eindspel met aan beide kanten een loper en wat pionnen. De lopers waren van gelijke kleur dus dat kan nog wel eens voor verrassingen zorgen maar in dit geval zat er weinig vuur meer in de stelling zodat ook hier het punt werd gedeeld: 3-4 met alleen Bas von Königslöw nog te gaan.

Remise was voor Bas dus voldoende om beide matchpunten mee naar huis te nemen en dat lukte inderdaad! Eigenlijk is Bas nooit echt in de problemen geweest in zijn partij, sterker nog: hij had de hele avond het beste van het spel. Hij kreeg een sterk pionnencentrum en meer ruimte voor zijn stukken. In het eindspel met beiden nog een dame en een licht stuk stond Bas een tikkie beter hoewel directe winst niet 1-2-3 te vinden was. Bij een 3½ - 3½ stand had Bas ongetwijfeld nog even doorgespeeld maar nu remise in dit geval genoeg was voor de overwinning van het team werd het punt gedeeld. Kennelijk zag de DD-er ook wel in dat van winst voor hém helemaal geen sprake kon zijn anders had hij wel doorgespeeld: aan remise had DD immers niets.


 
   


Al met al een mooie en volgens mij verdiende overwinning waarmee we na drie ronden met vier matchpunten op een derde plek staan achter koploper Schaakhuis 3 en Lieerse 1: en die hebben we allebei al gehad dus wie weet wat voor moois er nog gebeurt dit seizoen!
Dinsdag 19 december spelen we de vierde wedstrijd, thuis tegen DSC 8 dat met drie matchpunten in de middenmoot staat.



4e ronde

19 december 2017: Pomar 1 - DSC 8    4½ - 3½

Op dinsdag 19 december speelde ons vlaggenschip de vierde externe wedstrijd van het seizoen. In ons eigen onderkomen moesten we aantreden tegen DSC 8, met drie matchpunten (één minder dan wij) een degelijke middenmoter.

Het begin was niet verkeerd, al na iets meer dan een uur namen we een 1-0 voorsprong. Bas von Königslöw, zwart aan bord 7, speelde tegen de bekende René Weerts die wat betreft snel spelen Markus Lohrer en Wil Kauffman naar de kroon steekt. Ook vanavond speelde hij erg snel maar Bas liet zich niet gek maken. De aanval van René zag er wellicht gevaarlijk uit maar hij kwam niet door de zwarte stelling heen. Bas speelde goed en secuur, bleef tot in het verre eindspel de kwaliteit voor die René had geofferd en pakte een vol punt.

Kopman Perry van der Meer, in de vorige wedstrijd nog schitterend op dreef, kon het dit keer niet bolwerken tegen zijn Delftse opponent. Perry kwam gewoon niet lekker in de partij, verloor een pion en moest rond 21.30 uur de handdoek in de ring gooien: 1-1.
Ongeveer 20 minuten later wist Han Terpstra ons weer op voorprong te brengen na winst op bord 3. Er was volgens mij niet veel aan de hand hier maar het weggeven van een stuk doet je stelling over het algemeen geen goed: de man van DSC gaf meteen op, 2-1.

Frits Berendse belandde op bord 5 in een remise-achtig lopereindspel nadat hij in het middenspel waarschijnlijk verloren heeft gestaan. Zijn tegenstander kwam namelijk een kwaliteit voor en dat zag er wel vervelend uit voor Frits. Die won de kwal echter weer terug en ging zodoende het lopereindspel in met een pion meer maar aangezien het lopers van ongelijke kleur waren (wat vrijwel altijd remise inhoudt, ook met een pion meer) waren er geen winstkansen. Remise en 2½ - 1½.

 
   


Uw verslaggever (Han Nicolaas) speelde aan bord 8 met wit een beroerde partij. Ik kan er veel over zeggen maar doe het niet. Ik speelde gewoon slecht, mijn stukken stonden niet goed en werkten niet goed samen en bovendien verbruikte ik zeeën van tijd om een mindere stelling te verkrijgen. Gauw vergeten deze nederlaag... Het betekende wel dat de stand met nog drie borden te gaan weer in evenwicht was: 2½ - 2½.

Een blik op deze overige drie borden leerde me dat een kleine overwinning mogelijk moest zijn: Kees Vink stond iets minder maar had wellicht nog remise binnen handbereik, Felix Ferschtman stond goed en Yassin Mostfa stond compleet gewonnen.
Yassin bracht in zijn tweede partij voor Pomar 1 inderdaad een vol punt binnen in een vrijwel vlekkeloos gespeelde partij op bord 6. Beetje bij beetje voerde hij de druk op de zwarte stelling op waarbij hij zelf niets cadeau deed. De problemen in zijn stelling kostte de man van DSC zeer veel tijd en in verloren stelling ging hij door zijn vlag. Fraai gespeeld van Yassin die ons team op een 3½ - 2½ voorsprong zette.

Kees redde het echter niet aan het tweede bord. Het toreneindspel met een pion minder voor Kees werd door de DSC-er vlekkeloos tot winst gevoerd: één van de zeldzame nederlagen van Kees in de externe competitie (en ook in de interne trouwens...).
Bij een 3½ - 3½ stand waren nu alle ogen gericht op Felix die met wit op bord 4 weer zijn geliefde Koningsgambiet van stal had gehaald. Dat wierp zijn vruchten af, Felix kwam een pion voor bij goede stelling, de druk werd verhoogd en de winst leek een kwestie van tijd. Maar juist die tijd kon nog wel eens een belangrijke rol gaan spelen want terwijl de man van DSC in razende tijdnood zijn zetten deed verbruikte Felix 'opeens' heel veel tijd in een stelling met een volle toren meer. Kennelijk wilde hij absoluut geen rare dingen doen, en gelukkig voor ons deed hij dat ook niet. De buit werd binnengehaald, zowel voor Felix als voor het team: 4½ - 3½ winst!

Dat betekende voor de derde keer op rij een 4½ - 3½ overwinning waarmee de koppositie in de 2e klasse B werd bereikt, zie onderstaande afbeelding van de stand in deze klasse. Gezegd moet worden dat Schaakhuis 3 maar twee matchpunten achter staat en twee wedstrijden minder heeft gespeeld: niet te vroeg juichen dus...

 
   



5e ronde

6 februari 2018: Pomar 1 - Scheve Toren 2    3 - 5

Op 6 februari trad ons eerste team thuis aan tegen Scheve Toren 2, een belangrijke wedstrijd. Door het verrassende verlies van koploper Schaakhuis 3 tegen hekkesluiter Promotie 6 stonden wij opeens aan kop, samen met Schaakhuis en Lierse (die we allebei al gehad hadden). Winst vanavond zou dus een flinke stap in de richting van het kampioenschap betekenen! Dat heeft er echter eerlijk gezegd geen moment ingezeten: de mannen uit Pijnacker waren te sterk en we konden niet veel meer doen dan de schade beperkt houden.

Het begon goed, dat wil zeggen: de tegenstander van Felix Ferschtman (wit aan bord 4) was zo vriendelijk/onverstandig/dom om met zijn mobiel te gaan bellen. Wedstrijdleider Rens ter Veen was onverbiddelijk en gaf de man een reglementaire nul. Niet in de geest van Pomar maar goed, we stonden na dik een uur met 1-0 voor...
Het werd gelijk nadat Han Terpstra op bord 3 in een toreneindspel terecht was gekomen met een pion minder. Het was niet meteen over en uit maar de jongeman van Scheve Toren speelde het vlekkeloos uit en HanT moest de vlag strijken: 1-1.

 
   


Kees Vink bereikte aan bord 2 met wit een 'eindspel' met aan beide kanten twee torens, twee lichte stukken en een handvol pionnen: Kees had twee lopers, zijn tegenstander twee paarden. Daar zat weinig of geen vuur meer in (geen "Fire on Board" hier) en rond kwart over 10 werd het punt gedeeld waarmee de stand op 1½ - 1½ kwam.
In de partij van Hans Mudde (wit aan bord 6) stond de boel behoorlijk vast. Langzaam maar zeker nam de man uit Pijnacker het heft in handen, voerde de druk op, won een kwaliteit en begon aan een enorme koningsaanval langs de h-lijn. Daar wist Hans zich (in behoorlijke tijdnood bovendien) niet meer uit te redden en hij moest het punt aan zijn tegenstander laten: 1½ - 2½.

Gelukkig hebben we Frits Berendse nog! Lekker bezig aan een goed extern seizoen (2½ uit 4 bij het ingaan van deze ronde, nog ongeslagen) speelde hij ook vanavond een dijk van een partij. Met zwart aan bord 5 bereikte Frits een prima stelling, kwam in het middenspel een pion voor en voerde het eindspel met aan beide kanten vrijpionnen (Frits drie, zijn tegenstander twee) perfect tot winst. Fraai gespeeld van Frits die de stand weer in evenwicht bracht: 2½ - 2½. Het kon nog al zag het er aan de overige drie borden niet al te rooskleurig uit.
De stelling van Bas von Königslöw viel nog wel mee, materieel gezien volkomen gelijk met een iets betere pionnenstructuur voor Bas. Bij de stand 1½ - 2½ had Bas al een remise-aanbod gehad dat toen nog vriendelijk werd afgeslagen. Op dit moment, met voor beide partijen een toren, loper en vier pionnen op het bord, waren de winstkansen miniem zodat alsnog de vrede werd getekend: 3-3.

 
   


Kopman Perry van der Meer en uw verslaggever (Han Nicolaas, bord 8) stonden echter beiden niet al te best, zeg maar beroerd tot verloren. Perry kwam een kwaliteit achter, had die even later terug kunnen winnen maar zag dat niet. Het eindspel dame en toren tegen dame en loper met beiden nog zeven pionnen wist onze man nog lang te verdedigen maar het bleek uiteindelijk toch niet meer te houden: 3-4 met uw verslaggever nog te gaan op het achtste bord.
Door omstandigheden kwam ik 20 minuten na het aanvangstijdstip aan wat voor iemand die notoir in tijdnood komt niet zo gunstig is. Maar ik ga mijn nederlaag daar niet aan ophangen, ik speelde gewoon niet goed (genoeg). Met wit kwam ik wel aardig uit de opening maar in het middenspel nam mijn tegenstander het initiatief. Ik had geen goed antwoord op zijn spel, maakte waarschijnlijk de fout door de kans om één van zijn lopers af te ruilen niet te grijpen waarna ik in een eindspel terecht kwam dat vrij hopeloos was: twee lopers en vijf pionnen tegen loper, paard en drie pionnen. De man uit Pijnacker speelde het perfect uit, ik kreeg geen kans: 3-5. Helaas, door deze nederlaag kunnen onze kampioensaspiraties weer voor een jaartje in de koelkast worden gezet. Ach, er is meer in het leven dan schaken ...
Vol goede moed zien we uit naar de volgende match, uit tegen Promotie 6. Dat duel zal plaatsvinden op dinsdag 13 maart.


6e ronde

13 maart 2018: Promotie 6 - Pomar 1    3 - 5

De zesde en voorlaatste wedstrijd bracht ons eerste team in Zoetermeer waar in wooncentrum Gondelkade temidden van klaverjassende, bridgende en zich achter een rollator bewegende ouderen van dagen de degens werden gekruist met Promotie 6, eenzaam onderaan bungelend in de 2e klasse B en vechtend tegen degradatie. Een leuk team, dat Promotie 6, bestaande uit een mix van jong en oud en zeker niet te onderschatten. In de derde ronde hadden ze namelijk zeer verrasend met 5-3 gewonnen in en tegen Schaakhuis, het team waar wij in de eerste ronde dik van verloren hadden. Kortom: concentratie was vereist en om zelf nog enige kans te houden op het kampioenschap moest er deze avond worden gewonnen, en het liefst met grote cijfers want de bordpunten zouden ook wel eens een rol kunnen gaan spelen met vier teams die elkaar dicht op de hielen zaten.

Het begin van de avond ging goed en gaf hoop voor de rest van de wedstrijd. Kopman Perry van der Meer kwam vanuit de opening een pion voor en na anderhalf uur wist hij de partij met een origineel en niet alledaags stikmat op f7 te beëindigen!
Yassin Mostfa, invallend voor Felix Ferschtman die helaas verhinderd was, kreeg met zwart twee pionnen voor een stuk en een vage aanval. Die bleek en bleef inderdaad vaag en sloeg niet door. Sterker nog: de jongeman van Promotie wist het initiatief te nemen en bracht de dame van Yassin zodanig in het nauw dat deze geen kant meer op kon. Verlies was onvermijdelijk en de stand was daarmee weer in evenwicht: 1-1.
Frits Berendse, wit aan bord 5, speelde erg enthousiast tegen een jongedame, offerde een stuk voor twee pionnen en kreeg uiteindelijk drie pionnen voor twee stukken. Daar zat wel een redelijk gevaarlijke vrijpion bij maar de twee stukken extra voor de dame van Promotie waren teveel voor Frits die een enigszins verrassende, en wellicht volkomen onnodige, nederlaag leed: 1-2. Hmm, in no-time van een 1-0 voorsprong naar een 2-1 achterstand. Dat kon en moest beter.

Gelukkig was daar Han Terpstra die op het derde bord met wit enthousiast ten aanval trok. Hij won een kwaliteit en een pion en dirigeerde al zijn stukken richting de zwarte koning. Dat bleek zeer effectief, de man uit Zoetermeer wist er geen raad mee, in ieder geval niet goed genoeg en HanT bracht de stand weer gelijk: 2-2.
Bij Kees Vink die op bord 2 met zwart mocht aantreden, gebeurde ogenschijnlijk niet veel bijzonders. Na 2½ uur stond nog bijna alles op het bord en niet veel later werd hier het punt gedeeld. Een grootmeesterlijke remise? Of heeft er meer in gezeten? Joost/Kees mag het weten! Met nog drie borden te gaan (de laagste drie, dat zien we niet zo vaak!) was de stand was in ieder geval nog steeds gelijk: 2½ - 2½.

Bas von Königslöw speelde met zwart aan bord 7 een zeer levendige partij. Onze man won een pion in de opening en bereikte een eindspel met aan beide kanten een dame, toren en wat pionnen. Bas kreeg twee vrijpionnen op de d- en e-lijn, ruilde de dames en was in het toreneindspel de eerste die een dame haalde wat genoeg was voor een verdiende overwinning. Daarmee kwamen we opnieuw op voorsprong: 3½ - 2½. Nog twee partijen te gaan, die van Hans Mudde en uw verslaggever (Han Nicolaas).

Hans kende aan bord 6 met zwart een lastige avond. Hij stond al snel wat gedrukt, won weliswaar een pion maar kreeg een flinke aanval langs de h-lijn over zich heen. In het toreneindspel koos zijn tegenstander niet de beste voortzetting zodat Hans er met hangen en wurgen een belangrijk half punt uit wist te persen. Daarmee kwamen we op een 4-3 voorsprong en was het eerste matchpunt binnen. Maar om in de race te blijven voor het kampioenschap móesten we winnen, dus er lag een zekere druk op uw verslaggever die op het laatste bord nog volop aan het ploeteren was ...

Ik speelde met zwart (uiteraard) Siciliaans tegen het e4 van mijn jonge Zoetermeerse opponent. Hij bouwde het rustig op met d3 en Le2 en ik kreeg een prettige stelling. Ik won een kwaliteit en een pion maar mijn tegenstander probeerde tegenkansen te creëren over de koningsvleugel. Dat lukte tot op zekere hoogte en op een gegeven moment dacht ik dat ik me compleet verrekend had en alsnog de boot zou ingaan. Dat viel mee, het klopte allemaal (net) en op het moment dat ik nog meer materiaal zou gaan winnen gaf mijn tegenstander het op.

Daarmee boekten we een 5-3 overwinning en behielden we onze (theoretische) kampioenskansen. Met nog één ronde te gaan, op woensdag 4 april als alle teams in de Promotieklasse en beide tweede klassen hun kunsten gaan vertonen tijdens de traditionele afsluiting van het seizoen in Zoetermeer, staan er vier tams op kop met acht matchpunten. De bordpunten kunnen de beslissing gaan geven, en daar heeft Scheve Toren er het meeste van, en wij het minste... We gaan het zien, op 4 april!


7e ronde

4 april 2018: Pomar 1 - Rijswijk 4    3½ - 4½

Woensdag 4 april: de laatste ronde voor de Promotieklasse en beide tweede klassen werd traditioneel ook dit jaar weer in het Stedelijk College in Zoetermeer gespeeld. Bijna 200 spelers, enkele toeschouwers, wedstrijdleiders en toevallige passanten zorgden voor een bomvolle speelzaal. Ik vind dit elk jaar weer een geweldig leuke happening maar niet iedereen denkt daar hetzelfde over, ook bij Pomar niet, en dat mag... We speelden zoals wel vaker dit seizoen ook deze wedstrijd met twee invallers aangezien Perry van der Meer en Bas von Königslöw verhinderd waren. Bij afwezigheid van onze kopman Perry had onze onvolprezen wedstrijdleider Frits Berendse zichzelf aan het topbord geplaatst waar niemand bezwaar tegen kon hebben: ik vind het in ieder geval alleen maar dapper.
Invallers waren overigens Yassin Mostfa en Peter de Man waarvoor alsnog dank: het is toch je vrije woensdagavond die je opoffert voor een partijtje schaak!

Zoals gezegd stonden er bij het ingaan van deze laatste ronde maar liefst vier teams aan kop met acht matchpunten: Scheve Toren, Schaakhuis, Lierse en wij. Wij hadden de minste bordpunten van deze vier en alleen bij een wonder (een dikke overwinning voor ons en wat misstappen bij de concurrenten) zouden we kampioen kunnen worden. We kwamen daar echter geen moment in de buurt...

Allereerst de invallers, die deden het uitstekend en harkten 1½ punt bij elkaar! De eerste, Peter de Man, won aan bord 7 een pion en daar kwam in het eindspel nog een tweede pion bij. Toen de man van Rijswijk zag dat hij echt geen kansen meer had op een half puntje gaf hij het op: 1-0.
De tweede invaller, Yassin Mostfa, speelde aan bord 5 een goede partij, kwam actief te staan en bereikte een eindspel met dame en toren waarin hij een pion meer had. Kennelijk waren de winstkansen minimaal want de beide heren besloten het punt te delen.

Dat bracht de stand weer gelijk (1½ - 1½) want tussendoor trok Hans Mudde aan het zesde bord in een vlijmscherpe partij alsnog aan het kortste eind. Beide spelers hadden een koningsaanval, die van de tegenstander zag er echter net iets gevaarlijker uit en na een vrijwel geforceerde zettenreeks zag Hans zich genoodzaakt op te geven. Achteraf bleek dat Hans met een klein tussenzetje eeuwig schaak had kunnen forceren: maar ja, achteraf heb je altijd gelijk...
Interim-kopman Frits Berendse kende een lastige avond en moest helaas in een nederlaag berusten, ik heb niet gezien hoe dit in zijn werk ging, feit was wel dat we vanaf dat moment tegen een achterstand aankeken die we niet meer goed zouden maken: 1½ - 2½.

 
   


Felix Ferschtman speelde aan bord 4 zijn geliefde Koningsgambiet maar kwam er niet lekker uit. Felix probeerde uiteraard van alles, dat kun je wel aan hem overlaten, maar het lukte hem niet de boel bij elkaar te houden en ook Felix kreeg een nul aan zijn broek: 1½ - 3½.
Er pakten zich nu toch wat donkere wolken samen boven de Pomariaanse hoofden en borden want de resterende drie borden stonden niet echt alledrie op winst hetgeen noodzakelijk was voor een overwinning in deze match.
Kees Vink zette echter de (goede) toon door op bord 2 een vol punt te scoren. Onze man won een stuk voor twee pionnen en even later ook de partij: 2½ - 3½. Kees is denk ik de meest constante factor in ons team. Ik heb hier even geen keihard cijfermateriaal bij de hand maar ik denk dat Kees extern in de afgelopen jaren de beste papieren kan laten zien: niks ten nadele uiteraard van de rest van het team, laat dat duidelijk zijn!

De beide Hannen waren nu nog bezig, zouden ze twee punten kunnen halen voor een overwinning? Of in ieder geval 1½ voor één matchpunt?
Dat zat er helaas niet in. Han Terpstra speelde aan bord 3 een degelijke partij waarin hij weliswaar een prettige stelling kreeg met iets van een aanval maar er kennelijk niet meer inzat dan remise.
Daarmee werd het 3-4 en lag de 'druk' bij die andere Han, uw verslaggever (Han Nicolaas). 'Druk' is een groot woord, aan 4-4 hadden we niets en als we zouden verliezen was er ook niets aan de hand: ik kon dus eigenlijk vrijuit spelen, voor het team maakte mijn resultaat weinig of niets uit.

Zelf wilde ik uiteraard wel een zo goed mogelijk resultaat neerzetten maar ik mocht mijn handen dichtknijpen met remise. Na een rustig geweigerd Damegambiet won de man uit Zoetermeer met een fraaie combinatie een kwaliteit. Die bleef hij de hele verdere partij voor staan maar gezien de stand (3-4 in hun voordeel) mocht hij remise aanbieden wat hij ook deed. De eerste keer sloeg ik het remise-aanbod beleefd af (ik dacht dat ik nog 'iets' had) maar de tweede keer kon ik het eenvoudigweg niet weigeren. Ik zou moeten vechten voor een half punt, een nederlaag was echter waarschijnlijker geweest als de jongeman had doorgespeeld...

Goed, daarmee sloten we het seizoen af waarmee we in oktober begonnen: met een nederlaag. Opnieuw wisten we geen punten te behalen in deze gezamenlijke slotronde, we spelen hier echt vrijwel elk seizoen weer ver onder ons kunnen. Ik weet niet wat het is, een soort 'laatste-HSB-ronde syndroom'.
Scheve Toren 2 werd toch wel enigszins verrassend kampioen in onze poule, vóór Schaakhuis 3 en Lierse 1. Wij eindigden ten slotte als vierde, volgend seizoen maar weer eens een poging doen die eerste klasse binnen te stormen!







Pomar 2

Na drie achtereenvolgende tweede plaatsen in de seizoenen 2011-2012, 2012-2013 en 2013-2014, een derde plaats in het seizoen 2014-2015 en een vijfde plaats in het seizoen 2015-2016 eindigde Pomar 2 vorig seizoen op de vierde plaats in de 3e klasse. De weg omhoog is weer gevonden! Dit seizoen maar weer eens proberen kampioen te worden in een poule met Botwinnik 4, DD 7, Haeghe Ooievaar 3, Raadsheer-Corbulo 2, RSC-Belgisch Park 3, Schaakmat Westland 5 (een nieuwe externe club, ontstaan uit Schaakmat en de Westlandse Schaakcombinatie) en Voorburg 1.

Door het vertrek van Jan Zonneveld en Wim Meijer komen er in ieder geval een aantal verschuivingen in het tweede team. Voorlopig zullen Jos Bergers en Tim van Rijswijk vast in het tweede gaan spelen.

Het programma voor Pomar 2 vindt u hieronder.
(Klik op een uitslag om rechtstreeks naar het verslag van de desbetreffende wedstrijd te gaan).


Datum Thuis Uit Uitslag
17 oktober 2017 Pomar 2 DD 7 4 - 4
16 november 2017 Botwinnik 4 Pomar 2 3½ - 4½
12 december 2017 Pomar 2 Schaakmat Westland 5 1½ - 6½
18 januari 2018 Raadsheer-Corbulo 2 Pomar 2 3½ - 4½
20 februari 2018 Pomar 2 Haeghe Ooievaar 3 5 - 3
20 maart 2018 Pomar 2 Voorburg 1 5 - 3
9 april 2018 RSC-Belgisch Park 3 Pomar 2 4½ - 3½




Verslagen Pomar 2


1e ronde

17 oktober 2017: Pomar 2 - DD 7    4 - 4

Voor Pomar 2 begon het externe seizoen op dinsdag 17 oktober met een thuiswedstrijd tegen DD 7. Het begin van de wedstrijd verliep voorspoeding nadat Markus Lohrer aan bord 6 in sneltreinvaart vrijwel alle stukken had geruild en een pionneneindspel overhield met een pion meer. Dat was kat in het bakkie en 1-0 na drie kwartier spelen.

Kopman Peter de Man zag een sterk paard het centrum beheersen maar na grootscheepse afruil resteerde een toreneindspel met aan beide kanten zeven pionnen. Dat had nog wel even doorgespeeld kunnen worden maar Peter koos eieren voro zijn geld en nam de aangebode remise aan: remise aan bord 1 is altijd goed denk ik dan maar! 1½ - ½ dus.

Jos Bergers speelde opnieuw een prima partij (hij lijkt in vorm!) en bereikte aan het 7e bord een prettige stelling. Stukwinst maakte de zaak een 'stuk' makkelijker en niet veel later kon Jos een vol punt inbrengen en de stand op 2½ - ½ brengen.
Gerbrand Beekman, bord 3, speelde tegen Gerrit Hort, een voor mij oude bekende toen ik nog bij Den Haag speelde in het Nationaal Schaakgebouw in de Van Speijkstraat: dan praat ik dus over ruim 30 jaar geleden, we worden oud... Gerrit was toen al een onberekenbare speler die van de sterksten kon winnen, en van zwakkeren net zo makkelijk kon verliezen. En dat is in de loop der jaren niet veranderd wat Gerbrand vdanavond aan den lijve ondervond! Beide spelers bereikten een eindspel met toren, loper en vier pionnen, aan beide kanten gingen de loper en twee peionnen van het bord zodat ook hier een echt toreneindspel resteerde. Daarin verkeek Gerbrand zich op een heel listig zetje van zijn tegenstander die de man van DD een sterke vrijpion opleverde. Die was niet meer te houden, er werd een dame gehaald en enkele zetten later moest Gerbrand zich gewonnen geven: 2½ - 1½.

Tja, dan de partij van Tim van Rijswijk op bord 8: daar was werkelijk geen touw aan vast te knopen, "Fire on Board"! Vrijwel alle stukken stonden in, het was bijna onmogelijk om een en ander door te kunnen rekenen. Nadat na een waar slagveld de ergste kruitdampen waren opgetrokken bleek dat beiden nog een licht stuk en een paar pionnen hadden waarbij Tim een pion meer had dan zijn jonge tegenstandster. Dit eindspel bleek echter remise (en 3-2), in feite de meest onwaarschijnlijke uitkomst van deze fraaie partij die deed denken aan de tijden van Morphy en Tal. Zo wil ik het vaker zien!

 
   


Daarna volgden twee uitslagen die uw verslaggever (Han Nicolaas) absoluut niet had zien aankomen. Allereerst was daar Vincent Steemers die aan het 4e bord een volkomen gelijkwaardige stelling had bereikt: ik had bij wijze van spreken de remise al genoteerd... Maar ja, shit happens every day, en zo ook vanavond. Vincent gaf een stuk weg en kon meteen opgeven: 3-3.
De partij van Willem Brizee aan bord 2 was zo mogelijk nog bizarder. Willem had aanvankelijk het betere van het spel. In een materieel gelijkopgaande partij had hij een betere pionnenstructuur en actief stukkenspel. Door een onnauwkeurigheid kwam daar verandering in, de man van DD had op diverse momenten minstens een kwaliteit kunnen winnen maar zag het niet... Vervolgens geeft Willem een stuk weg maar wat er overblijft is een eindspel met twee verbonden vrijpionnen voor Willem tegenover een paard voor de DD-er. Die paarden zijn niet zo dol op verbonden vrijpionnen, zeker niet als één van die pionnen een randpion is zoals in dit geval. Promotie was niet meer te voorkomen, Willem sleept alsnog een vol punt binnen en brengt het team weer op voorsprong: 4-3, in ieder geval één matchpunt!

Zouden het er twee worden? Dan moest teamleider Hans Jacobs (bord 5) een eindspel met twee pionnen minder remise zien te houden en dat was toch echt teveel gevraagd, helaas. Hans verloor waardoor de eindstand werd bepaald op 4-4. Wie daar nou het meest tevreden mee was weet ik eerlijk gezegd niet, over en weer zijn wat halve en hele punten cadeau gedaan: misschien wel een terechte uitslag!

De tweede wedstrijd volgt op donderdag 16 november, uit tegen Botwinnik 4.



2e ronde

16 november 2017: Botwinnik 4 - Pomar 2    3½ - 4½

Helaas geen verslag van deze uitwedstrijd, wel een sfeervolle foto (dank Vincent!) en de individuele uitslagen waaruit blijkt dat ons tweede team een keurige 4½ - 3½ overwinning behaalde. Daarmee nestelde Pomar 2 zich voorlopig op een tweede plaats in de 3e klasse A, een punt achter koploper Schaakmat Westland 5. De uitslagen, op bordvolgorde:

1. Peter de Man: remise
2. Willem Brizee: winst
3. Gerbrand Beekman: verlies
4. Vincent Steemers: verlies
5. Hans Jacobs: winst
6. Markus Lohrer: winst
7. Jos Bergers: verlies
8. Tim van Rijswijk: winst


 
   


Op dinsdag 12 december volgt de derde wedstrijd, thuis tegen koploper Schaakmat Westland 5: dat zou wel eens een ware kraker kunnen worden!



3e ronde

12 december 2017: Pomar 2 - Schaakmat Westland 5    1½ - 6½

Ik eindigde mijn verslag van de vorige externe wedstrijd van ons tweede team met de woorden: "dat zou wel eens een ware kraker kunnen worden!", doelend op de wedstrijd van vanavond (12 december) tegen koploper Schaakmat Westland 5. Een kraker werd het inderdaad, alleen niet in de betekenis van het woord die we er gebruikelijk aan geven. Het werd geen moment spannend en zeker geen kraker: we wérden gekraakt...

Het begin was al niet echt lekker: Jos Bergers (bord 7) gaf na 15 minuten z'n dame weg en hield het toen (terecht) voor gezien. Een uurtje later pakte teamleider Hans Jacobs aan het vijfde bord een half punt nadat beide spelers in een eindspel met aan beide kanten twee torens, een licht stuk en wat pionnen niet echt veel vuurwerk meer zagen: ½ - 1½ na een uur en een kwartier spelen.

Tim van Rijswijk (bord 8) en zijn jonge tegenstandster speelden een fantastische partij waarin het stellingsbeeld zo ongeveer per zet wisselde: stond wit beter, of had juist zwart de beste kansen? De toeschouwers aan de zijlijn, vaak de beste stuurlui, wisten het waarschijnlijk ook niet maar na een enorme veldslag waarbij zo'n beetje driekwart van de stukken werden geruild bleek de Westlandse dame er toch het beste vanaf gekomen te zijn. Tim gaf rond 22.15 uur op na een partij waarvan ik vrij veel heb gezien, maar weinig heb begrepen. Wel een prachtig spektakel en dat is, ondanks het verlies voor onze man, zeker ook wat waard!

 
   


Kopman Peter de Man pakte een zeer verdienstelijk half punt nadat hij een toreneindspel briljant had verdedigd, een fraaie prestatie waarmee de stand op 1-3 kwam in het voordeel van de gasten.
Daarna ging het in rap tempo mis waar het maar mis kon gaan. Vincent Steemers speelde aan het vierde bord een volkomen gelijkopgaande partij waarin niets aan de hand was. Het weggeven van een vol stuk bracht daar verandering in... Vincent gaf meteen op: 1-4. Vervolgens presteerde Markus Lohrer bijna het onmogelijke door na een goed gespeelde partij een vrijwel gewonnen stelling alsnog te verliezen. Het eindspel paard + 3 pionnen voor Markus tegen loper + 2 pionnen voor de man uit het Westland leek zeer kansrijk, remise was het sowieso. Maar Markus deed een paar onnauwkeurige zetten achter elkaar die de tegenstander de gelegenheid gaven te promoveren waarna het over en uit was. Jammer Markus, goed gespeeld maar geen loon naar werken dit keer.

Gerbrand Beekman speelde een boeiende maar lastige partij aan bord 3. Gerbrand verbruikte veel tijd, kwam een pion achter en stond niet echt lekker. Maar zoals we van hem gewend zijn beet Gerbrand zich vast in de stelling, sleepte er een eindspel uit waarin hij twee lopers voor een toren en een pion had en waarin ik nog even hoopte op remise door eeuwig schaak. Dat zat er echter net niet in waardoor ook op dit bord een nul moest worden genoteerd: 1-6 met alleen Willem Brizee nog te gaan.

En Willem speelde een puike partij aan het tweede bord! Met sterk spel won onze man een pion en werd hij actief over de c-lijn met beide torens en de dame. Willem kwam zelfs twee pionnen voor en ik had eerlijk gezegd het punt al geteld: nooit doen, ik weet het maar Willem stond echt als een huis. In het resterende toreneindspel ging echter een pion verloren waardoor het er opeens behoorlijk remise-achtig uit ging zien. En dat werd het uiteindelijk ook. Jammer Willem, een overwinning zou mijns inziens volkomen terecht zijn geweest na een perfect gespeelde partij. Azijnzeikers en mierenneukers zullen nu zeggen dat het géén perfect gespeelde partij was want 'anders had Willem wel gewonnen'. Goed, iedereen mag denken wat die wil, ik vond het een prachtig gespeelde, op 'ons' niveau perfect gespeelde partij.

Het betekende een 1½ - 6½ eindstand, een dikke nederlaag dus die echter lichtelijk geflatteerd is door met name de resultaten aan de borden 2 (Willem) en 6 (Markus). Als we daar twee punten pakken in plaats van een schamel halfje dan was het 3-5 geweest. Oké, ook verlies, maar met een draaglijker gezicht zonder dat iedereen direct denkt dat we compleet weggespeeld zijn.

Jammer mannen, nu weer de rug rechten voor de volgende krachtmeting die zal plaatsvinden op donderdag 18 januari, uit tegen Raadsheer-Corbulo 2 in Voorburg. Dit team heeft na drie wedstrijden drie nederlagen aan de broek hangen en in totaal 8½ bordpunten bij elkaar geharkt. Ik zal de laatste zijn die zegt dat het een makkie gaat worden...



4e ronde

18 januari 2018: Raadsheer Corbulo 2 - Pomar 2    3½ - 4½

Helaas geen verslag van deze uitwedstrijd, maar wel een fraaie overwinning voor ons tweede team waarmee de dikke nederlaag van de vorige wedstrijd een klein beetje werd goedgemaakt. Voor de tweede keer werd met 4½ - 3½ gewonnen, een uitslag waarop Pomar patent lijkt te hebben dit seizoen: het eerste team won al drie keer met deze cijfers!
Pomar 2 staat nu op een derde plaats met vijf matchpunten, evenveel als Voorburg 1 en drie minder dan de trotse koploper Schaakmat Westland 5 dat alle vier de wedstrijden wist te winnen. De uitslagen, op bordvolgorde:

1. Peter de Man: remise
2. Willem Brizee: verlies
3. Gerbrand Beekman: winst
4. Vincent Steemers: remise
5. Hans Jacobs: remise
6. Markus Lohrer: winst
7. Jos Bergers: winst
8. Tim van Rijswijk: verlies



5e ronde

20 februari 2018: Pomar 2 - Haeghe Ooievaar 3    5 - 3

De eerste thuiswedstrijd in het nieuwe jaar, en de vijfde van het seizoen, bracht de confrontatie tegen onze vrienden van Haeghe Ooievaar. Hun derde team, onderaan bungelend in de derde klasse A, had de punten keihard nodig terwijl ons tweede team verwoede pogingen deed nu toch eindelijk eens kampioen in deze derde klasse te worden. Dan moest in ieder geval vanavond gewonnen worden. En dat lukte, na een uiterst spannende strijd!

Het begin van de wedstrijd was enigszins curieus aangezien het derde bord van onze gasten lange tijd onbezet bleef. Een heel lange tijd zelfs, na bijna een uur was de goede man nog niet komen opdagen. Toevalligerwijs was onze vaste gast Jan van der Meer zojuist gearriveerd en aangezien hij reservespeler is bij Haeghe Ooievaar kon hij vanavond worden ingezet. Zijn taak als toeschouwer/vaste commentator (gevraagd en ongevraagd...) veranderde dus van het ene op het andere moment in die van speler. Op zich wel prettig dat onze man aan bord 3, Gerbrand Beekman, nu ook een tegenstander had maar je staat toch even gek te kijken als er na 59 minuten (!) opeens iemand tegenover je komt te zitten. Eén minuut later en de partij zou reglementair voor ons gewonnen zijn geweest...

 
   


Goed, in dat (bijna) ene uur wachten op de laatste man van Haeghe Ooievaar gebeurde er ook al van alles. Nadat Markus Lohrer met zijn gebruikelijke blitz-snelheid zijn partijtje aan bord 6 had gewonnen volgden twee remises aan de borden 7 (Jos Bergers) en 8 (Tim van Rijswijk). Teamleider Hans Jacobs maakte er aan het vijfde bord 3-1 van en intussen stond Gerbrand lekker tot gewonnen aangezien Jan van der Meer toch last leek te hebben van dat uur minder bedenktijd. Het zag er dus behoorlijk gunstig uit!
Maar schijn bedriegt, en zo ook in dit geval. Gerbrand won inderdaad zijn partij waardoor het 4-1 werd en in ieder geval één matchpunt binnen was. Maar de overige drie borden stonden alledrie zo goed als verloren... Vincent Steemers probeerde aan bord 4 van alles om zijn niet geheel lekkere stelling te keepen maar dat lukte niet: 4-2.

 
   


Vervolgens voltrok zich in de partij van Willem Brizee (bord 2) een klein drama, of hemelsgroot drama, het is maar aan welke kant u staat en hoe u er tegenaan kijkt. Willem kreeg aanvankelijk een prettige stelling, deed vervolgens een paar mindere zetten en kwam duidelijk minder te staan. Misschien kon hij het nog redden en een half punt binnenslepen? Dat lukte niet, Willem moest uiteindelijk de handdoek in de ring gooien waardoor het 4-3 werd met nog één partij te gaan.

En dat was de partij van onze kopman Peter de Man die op dat moment zo goed als verloren stond maar op miraculeuze wijze, en met een beetje hulp van de tegenstander, toch nog wist te winnen zodat we nu eens niet met 4½-3½ wonnen maar een dikke 5-3 overwinning in de wacht sleepten!

Mooi mannen! Nog steeds op koers voor het kampioenschap, of in ieder geval voor de beste nummer 2 in de derde klasse. De volgende wedstrijd is over exact een maand, dinsdag 20 maart, wederom een thuiswedstrijd, nu tegen Voorburg 1.


6e ronde

20 maart 2018: Pomar 2 - Voorburg 1    5 - 3

Precies een maand na de overwinning op Haeghe Ooievaar stond de volgende wedstrijd voor de deur, opnieuw een thuisduel, tegen het eerste team van Voorburg. Een paar jaar geleden was dit nog een sterk team met spelers als Frans Pieter van den Bos en Martin Mellens (beiden 1900+ ELO). Na de degradatie naar de 3e klasse in het seizoen 2015-2016 zijn deze spelers echter vertrokken en dan moet je als club maar zien het hoofd boven water te houden, laat staan kampioen te worden. Dat zal Voorburg ook dit seizoen niet lukken: ze draaien mee in de middenmoot maar kampioenskansen zijn er niet (meer). Dat geldt in zekere zin ook voor ons tweede team: we draaien goed mee maar het hoogst haalbare dit seizoen is een tweede plek, Schaakmat/Westland lijkt vooralsnog een maatje te groot voor deze poule.

De avond begon goed en na twee uur spelen stonden we al met 2-0 voor. Allereerst opende Jos Bergers de score met een vlotte overwinning aan het zevende bord. Jos kreeg een sterk paard in het centrum, voerde de druk op en zette pardoes mat met de dame op h1!
Dik een half uur later zorgde onze kopman Peter de Man voor de 2-0. Peter won een stuk na een vastgelopen koningsaanval van de man uit Voorburg en dat was genoeg voor de winst.

 
   


Niet veel later werd het echter 2-1 nadat Gerbrand Beekman op bord 3 een nederlaag moest incasseren. Gerbrand kwam een pion voor maar stond wat passief waarbij bovendien zijn paard in een akelige penning terecht kwam. Dat paard was niet meer te redden waarna ook de partij over en uit was.
Het werd weer gelijk nadat John Woestenenk (invaller voor Vincent Steemers) een paard achter kwam en dat niet meer goed kon maken: 2-2.

Hans Jacobs, zwart aan bord 5, zette ons weer op voorsprong. Hans won een stuk voor twee pionnen maar het was nog niet zo eenvoudig om dit te winnen. Zijn tegenstander maakte echter een foutje, Hans kon de torens ruilen en de partij tot winst voeren waarmee de stand op 3-2 kwam.
Markus Lohrer, normaal gesproken toch als één van de eersten klaar, moest deze avond vol aan de bak. Markus bereikte een prettige stelling en offerde in lichte overmoed een toren voor een loper in de vaste veronderstelling een dame te gaan halen. Dat lukte ook wel alleen was de Voorburgenaar net een tikkie eerder gepromoveerd waarna het dame-eindspel verloren was. Dat was een lichte tegenvaller: 3-3 gelijk in plaats van een vrijwel zekere 4-2 voorsprong.

 
   


Gelukkig had deze 'misstap' geen gevolgen, de twee overige borden brachten namelijk nog twee bordpunten en dus ook de felbegeerde twee matchpunten binnen. Daar hadden we een klein beetje geluk bij nodig maar zonder geluk vaart niemand wel... Zo was daar Tim van Rijswijk die aan het achtste bord twee pionnen achter raakte maar wel actieve(re) torens had. Tim wist een pion terug te winnen maar het eindspel zag er nog steeds zo goed als verloren uit. De man uit Voorburg speelde het toreneindspel echter niet goed terwijl Tim constant de juiste zetten deed en zowaar nog wist te winnen. Een beetje zuur voor de gasten maar zo is het spel. Deze ietwat 'lucky' overwinning bracht ons opnieuw op voorsprong: 4-3 en Willem Brizee nog bezig op het tweede bord.
Willem speelde een fraaie partij, kreeg actief spel en kreeg twee torens op de c-lijn. Een kleine misrekening gaf de tegenstander de gelegenheid om zomaar een loper te slaan maar hij zag het niet. Integendeel: hij gaf een toren weg, klein gelukje voor ons, klein drama voor Voorburg dat nu met een 5-3 nederlaag naar huis moest waar een gelijkspel toch wel verdiend was geweest. Voor ons tweede team opnieuw een overwinning waarmee we op een mooie tweede plaats staan.

Nog één wedstrijd te gaan mannen, en dat zal zijn op maandag 9 april, uit tegen RSC-Belgisch Park 3 in Scheveningen.


7e ronde

9 april 2018: RSC Belgisch Park 3 - Pomar 2    4½ - 3½

De laatste wedstrijd bracht ons tweede team op maandag 9 april in de Ichtuskerk in Scheveningen. Tja, maandagavond, wat doe je dan zoal? Je kunt natuurlijk een intern potje spelen bij DSC in Delft (sinds een maand of twee is uw verslaggever ook hier lid, je moet wat...) maar dat kan elke week. Dus waarom niet ons tweede team moreel steunen in deze verre uitwedstrijd? Grappige bijkomstigheid was dat ik in mijn roemruchte schaakcarrière (...) nog nooit een bezoek had gebracht aan deze club: voor zover ik weet de enige HSB-club waar ik nog nooit was geweest. Tot vanavond... Op naar Scheveningen dus, op de fiets vanuit Ypenburg toch zo'n drie kwartier fietsen. Maar goed, het was droog, dus er viel niets te klagen.

Ons tweede team kon hooguit nog tweede worden in de poule, Schaakmat/Westland 5 was reeds kampioen. Voor RSC-Belgisch Park 3 stond er veel meer op het spel. Bij het ingaan van deze laatste ronde stonden ze onderaan met twee matchpunten achterstand op de nummer 7, ze moesten dus winnen om ook volgend jaar in de derde klasse te mogen spelen.

Rond half 9, kwart voor 9 kwam ik de kerk binnen (kom ik daar ook weer eens...) waar alle acht de borden nog bezet en bezig waren. Zelfs Markus Lohrer was nog niet klaar hoewel dat niet lang zou duren. Onze man verloor op bord 6 een verdwaald paard op h2 voor slechts één pion en dat was teveel van het goede. Zo stond het om iets over negen 1-0 voor de thuisclub.
Teamleider Hans Jacobs was aan het vijfde bord inmiddels aardig in de problemen gekomen die hij niet meer te boven kwam. De thuisclub maakte er aldus 2-0 van.

 
   


Tim van Rijswijk deed gelukkig wat terug en bracht door middel van winst aan bord 8 de stand op 2-1.
Kopman Peter de Man speelde een goede partij, kwam een pion voor in een eindspel met aan beide kanten een dame en twee torens. Zijn tegenstander had echter een gevaarlijke vrijpion maar er was hier toch niet echt veel aan de hand voor onze man. Peter vergiste zich echter en liet toe dat de 'Belg' kon promoveren: verlies en 3-1 achter.

Dat was voor mij ongeveer wel het sein om aan het bier te gaan, zelf meegebracht deze keer. Want in deze kerk mag je wel alcohol drinken maar niet verkopen. Rare jongens die christenen...
Zo zag ik met een biertje in de hand, gadegeslagen door enkele jaloerse blikken, dat Vincent Steemers op bord 4 ergens een pion had verloren maar met een slinkse truc een volle toren buit maakte. Zijn tegenstander gaf het direct op waarmee we weer aansluiting kregen: 3-2.

Willem Brizee speelde aan het tweede bord opnieuw een puike partij en bereikte een eindspel waarin beide spelers een toren, licht stuk en vijf pionnen hadden. Hoewel de man van RSC twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel had stond Willem helemaal niet verkeerd. Maar vervolgens gooide Willem alles weg wat hij daarvoor had opgebouwd. Er gingen twee pionnen af en zijn stelling stortte volledig in elkaar. Nadat Willem ook nog een kwaliteit weggaf was het tijd om op te geven en een einde te maken aan de kwelling: opnieuw goed gespeeld maar geen loon naar werken. Het betekende wel een 4-2 achterstand dus die winst konden we wel vergeten...

 
   


Jos Bergers kwam aan bord 7 een pion achter maar kreeg een sterke vrijpion op d6. Die ging er helaas af zodat Jos het dame- en toreneindspel inging met een pion minder. Gezien de stand (4-2 in het voordeel van de Belgen) kreeg Jos een tactisch remise-aanbod dat hij met een pion minder nauwelijks kon weigeren. Dat deed hij dan ook niet waarmee de stand op 4½ - 2½ voor de thuisclub kwam. Die hadden de felbegeerde matchpunten dus binnen waarmee behoud in de derde klasse een feit was.
Gerbrand Beekman was op dat moment op bord 3 nog als laatste bezig in een partij die alleen voor de statistieken nog interessant was. Gerbrand won een kwaliteit en twee pionnen maar zijn tegenstander maakte het hem wel erg makkelijk door prompt een volle toren weg te geven: hij gaf het direct op waarmee de thuisclub met 4½ - 3½ wist te winnen.

Met deze nederlaag aan de broek eindigde Pomar 2 niet op de tweede maar op de derde plaats in deze poule aangezien Botwinnik 4 in de laatste wedstrijd van Schaakmat/Westland 5 wist te winnen. De Westlanders waren al kampioen, misschien hebben ze wel een veredeld B-team afgevaardigd naar Zoetermeer, misschien waren ze gewoon niet meer zo gemotiveerd, wie zal het zeggen.
Ook ons tweede team zal volgend seizoen uiteraard weer een poging doen kampioen te worden!







Teamopstelling seizoen 2017-2018

  Pomar 1 Klasse 2B   Pomar 2 Klasse 3A
1 Perry van der Meer - TL 1 Peter de Man
2 Kees Vink 2 Willem Brizee
3 Han Terpstra 3 Gerbrand Beekman
4 Felix Ferschtman 4 Vincent Steemers
5 Frits Berendse 5 Hans Jacobs - TL
6 Hans Mudde 6 Markus Lohrer
7 Bas von Königslöw 7 Jos Bergers
8 Han Nicolaas 8 Tim van Rijswijk
TL Teamleider